Kongres Stowarzyszenia 24 maja 2009 r.
Po dziesięciu latach działania

Dn. 24 maja 2009 r obradował Kongres Stowarzyszenia Primum Non Nocere. W obradach uczestniczył przedstawiciel Rzecznika Praw Obywatelskich, prof. Janusz Szymborski. Listy z życzeniami przysłali: Lech Kaczyński -prezydent RP; Ewa Kopacz - mister zdrowia; Marek Balicki - poseł na Sejm RP, b. min zdrowia; Maria Ochman - przewodnicząca sekretariatu zdrowia NSZZ Solidarność; Dorota Gardian - przewodnicząca Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych.
Przewodniczący Stowarzyszenia podsumowując trudnych dziesięć lat Stowarzyszenia , oświadczył iż pora by inni przejęli obowiązki i złożył rezygnację. Uzasadnił iż ze względu na stan zdrowia, brak środków i koncepcji dalszego działania, obojętność społeczeństwa nie podejmie się dalszego kierowania organizacją. Tym bardziej iż wobec braku ludzi i środków większość obowiązków wykonywał samodzielnie.

Następnie przypomniano dziesięć lat działania stowarzyszenia. Informacje i daty z historii Stowarzyszena .

Omówiono sytuację która będzie po wprowadzeniu ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Przyjęte rozwiązania Stowarzyszenie oceniło jako tzw. "ruchy pozorne" udające że coś się robi by niczego nie zmienić. I tak:

- ustawa nie przewiduje programu pomocy medycznej dla tych którzy ucierpieli na skutek błędów i wypadków medycznych. Program taki powinien być realizowany przez Rzecznika. Zamiast tego ustawa wskazuje drogę sadową jako właściwą dla uzyskania pomocy. Przy obowiązujących w Polsce przepisach poszkodowany, chory człowiek, większe ma szanse umrzeć w trakcie postępowania niż coś udowodnić przed sądem.

- urząd Rzecznika powinien być niezależny od ministra zdrowia i innych świadczeniodawców. Jest to warunek by monitorowanie zagrożeń w systemie ochrony zdrowia mogło być rzetelne i obiektywne. Natomiast w rozwiązaniu przyjętej ustawy, kandydatów do tego urzędu, wyłania konkurs zorganizowany przez ministerstwo zdrowia. To wyklucza niezależność Rzecznika Praw Pacjenta.
Przyjęte przez ustawę rozwiązanie jest tak mądre jak propozycja by np. kandydatów na urząd Rzecznika Praw Obywatelskich wyznaczał minister administracji i spraw wewnętrznych czy kandydatów na urząd Rzecznika Praw Dziecka, minister edukacji.
W naszym przekonaniu Rzecznik Pacjenta powinien być powoływany przez Parlament, tak jak Rzecznik Praw Obywatelskich czy Rzecznik Prawa Dziecka.

- ustawa sankcjonuje stan w którym rodzina zmarłego niema dostępu do dokumentacji medycznej, a dostęp taki ma tylko osoba  którą przed śmiercią upoważnił ( jeśli miał czas i świadomość ) zmarły. Jest to przepis blokujący wnoszenie pozwów przez rodziny osób które zmarły podczas leczenia.

Przepisy ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, nie mogą zyskać pełnej przychylności Stowarzyszenia Pacjentów Primum Non Nocere. Nie starczy utworzyć urząd o nazwie podobnej do tego o który Stowarzyszenie walczyło dziesięć lat, by uzyskać nasze poparcie. Konieczne jest właściwe ustalenie kierunku i możliwości działania powołanego urzędu. Tego jednak w wielu miejscach zabrakło.
Jednakże mimo iż ustawa zawiera szereg chybionych rozwiązań, Stowarzyszenie wyraża zadowolenie iż powołana zostaje instytucja Rzecznika Praw Pacjenta bo obecnie nie da się jej łatwo zlikwidować. Przyszłe nowelizacje prawa, mamy nadzieję, zmienią instytucje Rzecznika tak by mógł on dobrze funkcjonować.

Kongres podjął następujące uchwały:

Dokonano wyboru nowych władz Stowarzyszenia:
Zarząd Generalny Stowarzyszenia stanowią obecnie: Urszula Dudko; Zbigniew Dudko; Adam Sandauer; Witold Szmigielski.
Kongres dziękując za dotychczasową pracę, nadał dr Adamowi Sandauerowi tytuł honorowego przewodniczącego Stowarzyszenia.
Ustalono że obowiązki przewodniczącego Stowarzyszenia pełnić będą rotacyjnie przez okres jednego roku kolejni członkowie Zarządu.

Wobec b trudnej sytuacji Stowarzyszenia rozważano pozytywne aspekty i zagrożenia wynikające z ewentualnej zmiany statusu na organizację pożytku publicznego ( niewielkie wpłaty, rzędu kilkunastu czy kilkudziesięciu zł/ rocznie, pochodzące od pojedynczych osób, przy konieczności stałego zaangażowania księgowej ).
Ustalono iż wobec zagrożenia upadkiem organizacji z powodu braku środków na działanie, nie ma innego wyboru.
W. Szmigielski zadeklarował iż przygotuje propozycje koniecznych zmian w statucie by planowany na jesień następny Kongres mógł dokonać zmian statutu, dla uzyskania statusu organizacji pożytku publicznego.