Informacje i najważniejsze daty z historii Stowarzyszenia Primum Non Nocere

• 25 sierpnia 1998 r. zebranie założycielskie, uchwalenie statutu, przyjęcie nazwy Stowarzyszenie Obrony Pacjentów i powołanie komitetu dla rejestracji Stowarzyszenia: A. Sandauer, J. Wygowski, J. Grabowski

• 1 września 1998 r. wniosek do sądu o rejestrację Stowarzyszenia.

• 13 października 1998 r. komitet założycielski wystosowuje apel do prymasa, prezydenta, parlamentarzystów, i prezydenta RP o pomoc dla poszkodowanych w następstwie błędów medycznych, o publiczny nadzór nad służbą zdrowia i o powołanie Rzecznika Pacjenta. Apel zostaje rozplakatowany w całym kraju;

• 20 listopad 1998 r. – o pomoc dla poszkodowanych kilka dni okupacji gmachu Ministerstwa Zdrowia. Minister wyznacza do panią A.Ostrowską, jako swego pełnomocnika do współpracy ze Stowarzyszeniem. Ma miejsce kilka spotkań i przekazywanie próśb o pomoc i skarg poszkodowanych, które trafiły do Stowarzyszenia.

• 9 grudnia 1998 r. sąd rejestruje Stowarzyszenie;

• 10 grudnia 1998 r. w gmachu Ministerstwa Zdrowia kolejne spotkanie z pełnomocnikiem ministra. Wobec nie podjęcia działań dla udzielania pomocy poszkodowanym i próby dołączenia do rozmów prezesa innej organizacji sugerującego by poszkodowani najpierw wygrywali przed sądem, opuszczamy obrady. Rozpoczyna się protest. Przedstawiciele Stowarzyszenia pozostają w gmachu Ministerstwa na noc. Okupacja kończy się powołaniem mediatorów posła J. Lityńskiego i posła S. Grzonkowskiego ( przew. Komisji Polityki Społecznej i przew. Komisji Zdrowia).

• W grudniu 1998 r. bezpośrednio po okupacji Ministerstwa Zdrowia zostaje opublikowana Karta Praw Pacjenta

• 20 lipca 1999 r. manifestacja pod Sejmem i przejście pod Urząd Rady Ministrów, jako skutek nie udzielania pomocy poszkodowanym i nie podjęcia rozmów przez Ministerstwo Zdrowia. Wiceminister zdrowia przyjmuje delegacje protestujących Po odwołaniu min. W. Maksymowicza z funkcji min. zdrowa i powołaniu na ten urząd śp. F. Cegielskiej, A Ryś wiceminister zdrowia deklaruje wolę współpracy ze Stowarzyszeniem.

• 23 lipca 1999 r. Rozmowy z A. Rysiem o koniecznych zmianach w sytuacji pacjenta, a także powołaniu Rzecznika Pacjenta i wyłonieniu grupy roboczej do analizowania skarg poszkodowanych, które zostaną złożone przez Stowarzyszenie

• 5 sierpnia 1999 r. złożenie w Ministerstwie Zdrowia skarg kilkuset pacjentów, którzy zwracali się do Stowarzyszenia o pomoc.

• 28 sierpnia 1999 r. spotkanie w Ministerstwie Zdrowia z wiceministrem zdrowia A. Rysiem (ustalenia dotyczące powołania Rzeczników Pacjentów przy Kasach Chorych, uzgodnienie wysłania do osób poszkodowanych wspólnego listu, o woli współpracy, podpisanego przez wiceministra zdrowia i przewodniczącego stowarzyszenia ).

• Czerwiec 1999 roku – aby uzyskać lokal dla Stowarzyszenia, kilkudniowa akcja telefonowania członków Stowarzyszenia i wysyłania faksów do sekretariatu Prezydenta Warszawy, a także do sekretariatu Urzędu Miasta. Wykonano kilka tysięcy połączeń blokując całkowicie łączność telefoniczną urzędu;

• Zmiana nazwy Stowarzyszenia ze Stowarzyszenia Obrony Pacjentów na Stowarzyszenie PRIMUM NON NOCERE – post. Sądu z dnia 14 grudzień 1999 r.

• 11 lutego 2000 r. z okazji Światowego Dnia Chorego manifestacja pod Sejmem i Ministerstwem Sprawiedliwości o zagwarantowanie praw pacjentów i pomocy dla poszkodowanych na skutek błędów lekarskich;

• 24 maja 2000 r. protest pod Sejm pod hasłem POMOCY i SPRAWIEDLIWOŚCI, jako następstwo braku działań na rzecz osób, których skargi w sierpniu 1999r. przekazaliśmy do Ministerstwa Zdrowia;

• 11 września 2000 r. w czasie wyborów prezydenckich próba zorganizowania przed siedzibą Prokuratury Okręgowej w Warszawie debaty pod hasłem "Uzdrowić Wymiar Sprawiedliwości; Osądzać Błędy Lekarskie - Pomagać Poszkodowanym". Mimo zaproszenia wszystkich Komitetów Wyborczych, zjawia się, tylko rzecznik prasowy D. Grabowskiego, deklarując poparcie naszych działań. Żaden inny Komitet nie przysyła przedstawicieli. Wyrażając oburzenie brakiem zainteresowania polityków, grupa kilkunastu poszkodowanych pozostaje przez kilka nocy przed siedzibą Prokuratury w oplakatowanych samochodach ( pełna blokada w mediach );

W okresie 1999 – 2002 r. powstają Oddziały w Białymstoku, Gdańsku, Krakowie, Krotoszynie, Łodzi, Olsztynie, Poznaniu, Starachowicach, Wrocławiu i Wrześni;

Po śmierci min. F Cegielskiej brak woli rzeczywistej współpracy ze strony kolejnych ministrów zdrowia powoduje nasilenie protestów:

• 14 marca 2001 r. manifestacja pod Sejmem o pomoc dla poszkodowanych
• 11 lutego 2002 r. Światowy Dzień Chorego, protest przed Sejmem i przejście pod gmach Urzędu Rady Ministrów z żądaniem pomocy dla osób, których skargi przekazaliśmy Ministerstwu Zdrowia;
• 22 maja 2002 r. protest przed Sejmem RP trwa do północy. Przed Sejmem zapalono setki świec pamięci osób, które zmarły na skutek błędów i wypadków medycznych ( pełna blokada w mediach );
• 10 lutego 2003 r. W przeddzień Światowego Dnia Chorego – w obronie pacjentów wiec na placu Krasińskich przejście wraz z działaczami Sierpnia 80 pod Ministerstwo Zdrowia, Pałac Prezydenta, Sejm, Kancelarię Premiera,
• Od 11 lutego 2004 r. debata pod Ministerstwem Sprawiedliwości pod hasłem „Polska państwem prawa”;

• W dniu 5 grudnia 2004 r. Kongres Stowarzyszenia, ze względu na brak działań, likwiduje Oddziały Terenowe w Poznaniu, Wrocławiu, Gdańsku, Wrześni, Krakowie, Olsztynie, Bytomiu. Ze względu na brak środków, likwidacja dotychczasowej siedziby Zarządu i czasowe zawieszanie porad udzielanych w Warszawie;

• 11 lutego 2006 r. ( Światowy Dzień Chorego ) ogólnopolska narada członków stowarzyszenia i osób wspierających

• 12 października 2006 r. we współpracy z pismem Obywatel i Nową Lewicą, pikieta przed pałacem Prezydenta RP; apel o pomoc dla poszkodowanych pacjentów, o dostęp społeczeństwa do opieki medycznej;

•  11 lutego 2008 r. (Światowy Dzień Chorego) -  kongres Stowarzyszenia z udziałem Ministra Zdrowia Ewy Kopacz;

• 7 grudnia 2008 r. spotkanie w Białymstoku z okazji 10 rocznicy zarejestrowania Stowarzyszenia;

• 24 maja 2009 r Kongres Stowarzyszenia apeluje do władz państwa o:

- utworzenie programu pomocy dla osób poszkodowanych w następstwie błędów i wypadków medycznych;
- zmiany zasad dowodzenia przed sądami w sprawach o błędy lekarskie;
- odstąpienie od obciążania kosztami sądowymi poszkodowanych w wypadku nie rozstrzygnięcia przez sąd czy szkoda jest zawiniona;

Kongres przyjmuje rezygnację dr Adama Sandauer z funkcji przewodniczącego Stowarzyszenia, nadając mu tytuł przewodniczącego honorowego.

• Od maja 2009 roku  Stowarzyszenie ma Oddziały Terenowe w Krotoszynie, Łodzi, Białymstoku, a siedzibę zarządu w Warszawie. Zarząd Stowarzyszenia to U. Dudko, Z. Dudko, A. Sandauer i W. Szmigielski;
• W 2014 roku siedziba zarządu zostaje przeniesiona do Białegostoku.
• Z powodu braku środków na działalność oddziałow w Łodzi i w Krotoszynie, w marcu 2017 roku, oddziały te przestają istnieć. Witold Szmigielski rezygnuje z członkostwa w Stowarzyszeniu.

 

29 października 2017 roku zmarł Waldemar Potarzycki Przewodniczący Oddziału w Krotoszynie, społecznik działacz Stowarzyszenia.

 

Walne Zebranie - Kongres Stowarzyszenia w październiku 2019 roku likwiduję oddziały Stowarzyszenia w Łodzi i Krotoszynie z powodu braku zangażowania w pracę Stowarzyszenia.

• W 2019 roku zostaje otwarty Oddział we Wrocławiu pod przewodnictwem Pana Leszka Żukowskiego

 

• W marcu 2021 zmarła Pani Stanisława Liber, członek Stowarzyszenia, osoba związana z organizacją od chwili jej powstania, społecznik.

 

• W lutym 2022 roku zmarł Pan Andrzej Jankowski, członek Stowarzyszenia, członek Sądu Koleżeńskiego, społecznik.

 

• W lutym 2022 roku zmarł Pan Witold Szmigielski, członek Zarzdu Generalnego, przewodniczący oddziału Łódź, społecznik

 

 

• 15 marca 2023 roku zmarł Pan Adam Sandauer założyciel Stowarzyszenia, wieloletni Prezes Stowarzyszenia, od 2011 roku honorowy Przewodniczący Stowarzyszenia, człowiek wielkiego serca, społecznik, jego idęą było niesienie pomocy drugiej osobie i zmianą prawa WIELKI CZŁOWIEK, w 2016 roku odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2018 roku otrzymał odznaczenie Krzyża Wolności i Solidarności.

 

• 7 października 2023 roku Odbyło się Walne Zebranie Stowarzyszenia podczas którego między innymi został dokonany wybór władz Stowarzyszenie na kolejną kadencję.

Także w tym dniu odbył się Kongres Stowarzyszenia gdzie były także poruszane problemy z dostępem do leczenia, atakże z problemami błędów medycznych.

 

• 5 lutego 2024 roku po wyborze nowego Ministra Sprawiedliwości Pana Adama Bodnara doszło do spotkania z Zarządem Stowarzyszenia.

 

• Z incjatywy kancelarii Prezesa Rady Ministrów 30 kwietnia 2024r. doszło do spotkania w Ministerstwie Zdrowia z Panem Ministrem Makiem Kos Prezesa Stowarzyszenia.

 

• 3 marca 2025 roku zmarła Wice Prezez Stowarzyszenia Urszula Dudko, wieloletnia działaczka na rzecz Praw Pacjenta.

  Uczestniczyła w budowaniu struktur organizacji od samego początku jej powstawania. W 1999 roku była Wice Prezesem Oddziału w Białymstoku, po kilku latach została powołana do Zarządu Głównego Stowarzyszenia funkcję tą pełniła do śmierci.

  W swej karierze zawodowej pracowała jako historyk, gdzie prowadziła liczne prace badawczo - naukowe nie tylko w Uni Europejskiej, a także współpracowała z uczelniami wyższymi w Stanach Zjednoczonych, Izrael.

  Była szanowanym wykładowcą, współpracownikiem, wspaniałą Żoną, Matką.

  Urszula Dudko to osoba, która zasłynęła jako działaczka na rzecz praw pacjentów w Polsce. Jest znana z pracy na rzecz poprawy jakości opieki zdrowotnej oraz promowania praw pacjentów w systemie ochrony zdrowia. Jej działalność obejmowała m.in. edukację pacjentów oraz organizowanie różnorodnych inicjatyw, które miały na celu zwiększenie świadomości na temat praw przysługujących pacjentom.

  W kontekście praw pacjentów, podkreślała znaczenie dostępu do informacji medycznej, możliwości wyrażania zgody na leczenie oraz prawa do intymności i poszanowania godności. Jej praca miała na celu nie tylko ochronę praw pacjentów, ale także budowanie mostów między pacjentami, a systemem opieki zdrowotnej, co jest kluczowe dla efektywnego i humanitarnego leczenia.